śpiewnik ONŻ I, oaza
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Śpiewnik
Oaza Nowego Życia Iº
Czermna 15 – 31 lipca 2008
Wejście i przygotowanie darów
1. Bliskie jest Królestwo Boże
Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię
1. Bóg jest światłością
i nie ma w Nim żadnej ciemności.
2. Jeżeli chodzimy w światłości,
wtedy mamy łączność między sobą.
3. Krew Jezusa, Jego Syna,
oczyszcza nas z wszelkiego grzechu.
4. Jeżeli mówimy, że nie mamy grzechu,
to sami siebie oszukujemy.
5. Jeżeli wyznajemy nasze grzechy,
Bóg oczyści nas z wszelkiej nieprawości.
6. Jeśliby nawet ktoś zgrzeszył,
mamy Rzecznika wobec Ojca, Jezusa
Chrystusa.
7. On jest ofiarą przebłagalną za nasze grzechy
a także za grzechy całego świata.
8. Dostępujemy odpuszczenia grzechów
ze względu na Jego Imię.
2.
1. Błogosławione serca, które płoną
Miłością Boga i Jego przykazań.
Błogosławione oczy, które widzą
Majestat Stwórcy i marność stworzenia.
Oto ci, w białe szaty odziani,
Którzy przyszli z wielkiego ucisku
I opłukali swoje szaty
I w krwi Baranka je wybielili.
2. Błogosławione ręce, które sieją
Zbawienne ziarno Nowiny Chrystusa.
Błogosławione dłonie namaszczone,
Co leczą rany balsamem pokoju.
3. Błogosławione usta pełne wiary,
Głoszące prawdę o Słowie Wcielonym,
Błogosławione stopy, co szukają
Zbłąkanych owiec wśród cierni pustkowia.
4. Błogosławieni, którzy własne życie
Złożyli w darze dla dobra Kościoła.
Błogosławieni słudzy odkupienia,
Pasterze ludu Nowego Przymierza.
Piosenka OŻK 2001
3. Chrystus, Chrystus,
To nadzieja cała nasza,
Umierając zło zwyciężył, pokój nam ogłasza!
On do Ojca nas prowadzi,
Miłość czyni życia prawem.
Chrystus naszym jest pokojem,
Naszym pojednaniem.
1. On jest Słowem nad wiekami
Pierworodnym pośród stworzeń,
Bóg przez Niego dał nam życie
I ukazał nam swą chwałę.
2. To On Głową jest Kościoła
I początkiem wszystkich rzeczy
Zechciał Bóg, by cała pełnia
W Jego ciele zamieszkała.
3. Pokój przyszedł On budować
Między ludźmi dobrej woli,
Z Bogiem znowu nas pojednał,
Gdy na krzyżu oddał życie.
4. On jednoczy we wspólnocie,
Przezwyciężył mur wrogości,
Jak brat starszy nas prowadzi
Do radości swego Ojca.
4.
1. Com przyrzekł Bogu przy chrzcie raz,
Dotrzymać pragnę szczerze.
Kościoła słuchać w każdy czas
I w świętej wytrwać wierze.
O Panie Boże, dzięki Ci,
Żeś mi Kościoła otwarł drzwi.
W nim żyć, umierać pragnę.
2. W Kościele tym jest z Ciałem, Krwią,
Bóg pod osłoną chleba.
Swym Ciałem karmi duszę mą,
By żyła w Nim dla nieba.
W to wierzyć zawsze mocno chcę,
Bo tego Kościół uczy mnie.
W nim żyć, umierać pragnę.
5. Duchu Ogniu, Duchu Żarze,
Duchu Światło, Duchu Blasku,
Duchu Wichrze i Pożarze
Ześlij płomień Twojej łaski.
1. Chcesz, rozpalisz i rozognisz,
Serca wzniesiesz na wysokość,
W ciemność rzucisz blask pochodni
I rozproszysz grzechu mroki
2. Naszą nicość odbudujesz
W najpiękniejsze znów struktury,
Tchnieniem swoim świat przysnujesz
W szeleszczących modlitw sznury.
3. Z mgieł konkretny kształt wywodzisz
I z chaosu piękno ładu,
Tyś spokojem wśród niezgody,
W bezradności Tyś jest Radą.
4. Twe zbliżenie zaróżowi
Pulsem życia, wzrostu drżeniem.
Narodzimy się na nowo,
Ciemność stanie się promieniem.
6. Gdzie miłość wzajemna i dobroć,
Tam znajdziesz Boga żywego.
1. Zgromadziła nas tu razem miłość Chrystusa,
weselmy się w Nim i radujmy.
2. Z pokorą szczerą kochajmy Boga.
I czystym sercem miłujmy się nawzajem.
3. Skoro wszyscy tu się gromadzimy,
Strzeżmy się tego, co nas rozdziela.
4. Niech ustaną gniewy i spory,
A pośrodku nas niech będzie Chrystus.
5. Obyśmy oglądali Twoje Oblicze, Chryste Boże,
razem ze świętymi w chwale Twego Królestwa.
6. To będzie naszą radością czystą i bez granic,
przez nieskończone wieki wieków. Amen.
7.
1. Głoś Imię Pana, Króla wszechmocy i chwały.
Złącz się z chórami niebios,
Zastępów wspaniałych.
Harfa i róg niech zagra: „Któż jest jak Bóg”,
by krańce ziemi słyszały.
2. Głoś Imię Pana. On Twoim losem kieruje.
Na skrzydłach niesie, jak orzeł się opiekuje.
Daj mu swą dłoń, w przygodzie zawołaj Doń.
On Cię od zła zachowuje.
3. Głoś Imię Pana razem ze wszystkim, co żyje.
On Twoim Światłem, Jemu niech serce Twe bije.
On życiem Twym, wdzięczności śpiewaj
Mu hymn teraz i na wieki. Amen.
8. Idźcie na cały świat i nauczajcie
wszystkie narody.
1. Żniwo w prawdzie wielkie,
Ale robotników mało.
Proście więc Pana żniwa,
Żeby wyprawił robotników na żniwo swoje
2. Nie wyście mnie wybrali,
Ale ja was wybrałem
I przeznaczyłem was na to
Abyście szli i owoc przynosili.
3. To wam przykazuję,
Abyście się wzajemnie miłowali.
Po tym wszyscy poznają,
Żeście uczniami moimi,
Jeśli będziecie się wzajemnie miłowali.
4. Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam.
Weźmijcie Ducha Świętego
I bądźcie Moimi świadkami aż po krańce ziemi.
9.
1. Jeden chleb,
Co zmienia się w Chrystusa Ciało,
Z wielu ziaren pszenicznych się rodzi.
Jedno wino, co się Krwią Chrystusa stało,
Z soku wielu winnych gron pochodzi.
Jak ten chleb, co złączył złote ziarna,
Tak niech miłość złączy nas ofiarna.
Jak ten kielich łączy kropel wiele,
Tak nas, Chryste, w Swoim złącz Kościele.
2. O Pasterzu,
Zgromadź w jednej Swej owczarni
Zabłąkane owce, które giną.
W jeden Kościół zbierz na nowo
I przygarnij,
Byśmy jedną stali się rodziną.
Na ramiona Swoje weź, o Panie,
Tych, co sami wrócić już nie mogą.
Niechaj zjednoczenia cud się stanie,
Prowadź nas ku niebu wspólną drogą.
10.
1. Jesteś, Panie, winnym krzewem,
A my jego latorośle,
Moc czerpiemy tylko z Ciebie,
Ty nas żywisz swą miłością.
Panie, Panie,
naucz nas w miłości Twojej trwać.
2. Cóż trwałego poza Tobą,
Człowiek zdziała sam ze siebie.
Któż potrafi własne dobro
Oblec w kształty nieśmiertelne.
3. Ty przyjaźnią nas ogarniasz
Tak wspaniałą i szeroką,
Że wyzwala pełną radość
W sercu, które Ciebie kocha.
4. Wejdź, o Jezu, w nasze życie
Głębią łaski, pełnią słowa.
Byśmy mogli owoc przynieść,
Cześć i chwałę Ojcu oddać.
11. Jezu, umiłowany Synu Ojca
Przedwiecznego, bądź uwielbiony!
1. Tyś ogołocił samego siebie,
Przyjąwszy postać sługi.
Tyś się uniżył, stawszy się posłusznym
Aż do śmierci krzyżowej.
2. Duch spoczął na Tobie,
Namaścił Cię i posłał,
Byś ubogim niósł Dobrą Nowinę,
Więźniom marniejącym w ciemnościach
Głosił wolność, a niewidomym przejrzenie.
3. W mocy swego Ducha
Poślij mnie na nowo,
bym ogłaszał Twoje dzieła.
Przyjmij me oddanie,
Bo pragnę pójść za Tobą i służyć moim braciom.
4. Niepokalana Oblubienico Słowa
Zjednocz moje „Tak” z Twym oddaniem.
Matko Jezusa i Matko Kościoła
Pomóż w oddaniu Twym wytrwać.
Piosenka OŻK 2004
12.
1. Kiedy ranne wstają zorze,
Tobie ziemia, Tobie morze,
Tobie śpiewa żywioł wszelki:
Bądź pochwalon, Boże wielki.
2. A człowiek, który bez miary
Obsypany Twymi dary,
Coś go stworzył i ocalił,
A czemużby Cię nie chwalił.
3. Ledwie oczy przetrzeć zdołam,
Wnet do mego Pana wołam,
Do mego Boga na niebie
I szukam Go koło siebie.
4. Wielu snem śmierci upadli,
Co się wczoraj spać pokładli,
My się jeszcze obudzili,
Byśmy Cię, Boże, chwalili.
5. Boże w Trójcy niepojęty,
Ojcze, Synu, Duchu Święty,
Tobie chwałę oddajemy,
Niech dla Ciebie dziś żyjemy.
13.
1. Króla wznoszą się znamiona,
Tajemnica krzyża błyska,
Na nim życie śmiercią kona,
Lecz z tej śmierci życie tryska.
2. Poranione ostrzem srogim
Włóczni, co Mu bok przeszywa,
Aby nas pojednać z Bogiem,
Krwią i wodą hojnie spływa.
3. Już się spełnia wieczne słowo
Pieśni, co ją Dawid śpiewa,
Głośną na świat cały mową:
Oto Bóg królował z drzewa.
4. Drzewo piękne i świetlane,
Zdobne w cną purpurę Króla,
Z dostojnego pnia wybrane,
Święte członki niech otula.
5. O szczęśliwe, bo ramiony
Dzierżąc waży Boskie ciało,
Okup świata zawieszony
I łup piekłu odebrało.
6. Krzyżu, bądźże pozdrowiony!
O, nadziejo Ty jedyna!
Dobrym łaski pomnóż plony,
Z grzesznych niech się zmyje wina.
7. Trójco, źródłem coś żywota,
Ciebie świat niech sławi cały,
Przez Krzyż Święty otwórz wrota
Do zwycięstwa i do chwały.
14.
1. Krzyżu Święty, nade wszystko
Drzewo przenajszlachetniejsze!
W żadnym lesie takie nie jest,
Jedno, na którym sam Bóg jest.
Słodkie drzewo, słodkie gwoździe,
Rozkoszny owoc nosiło.
2. Skłoń gałązki drzewo święte,
Ulżyj członkom tak rozpiętym,
Odmień teraz oną srogość,
Ktorąś miało z przyrodzenia,
Spuść lekuchno i cichuchno
Ciało Króla Niebieskiego.
3. Tyś samo było dostojne
Nosić światowe zbawienie,
Przez cię przewóz jest naprawion
Światu, który był zagubion,
Który święta Krew polała,
Co z Baranka wypływała.
4. Niesłychanać to jest dobroć,
Za kogo na krzyżu umrzeć,
Któż to może dzisiaj zdziałać,
Za kogo swoją duszę dać?
Sam to pan Jezus wykonał,
Bo nas wiernie umiłował.
15. Lud Twój, Panie, lud pielgrzymi
Prosi, byś był światłem,
...
[ Pobierz całość w formacie PDF ]