ŻYDOWSKIE NADZIEJE I PERSPEKTYWY, izrael żydzi judaizm
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
- 29 -
ŻYDOWSKIE NADZIEJE I PERSPEKTYWY
"CIESZCIE LUD MÓJ"
"Cieszcie, cieszcie lud mój! mówi Bóg wasz.
Mówcie do serca Jeruzalemu:
ogłaszajcie mu, że się już dopełnił czas postanowiony jego,
że jest odpuszczona nieprawość jego,
i że wziął z ręki Pańskiej w dwójnasób za wszystkie grzechy swoje"
(Izajasz 40:1, 2).
SŁOWA tych wersetów bez wątpienia nie odnoszą się do Izraela duchowego
i niebiańskiego Jeruzalem, lecz nasienia Jakubowego mozolącego się od wieków w cierpieniu i bólu - do narodu bez ziemi, narodu posiadającego najwspanialsze obietnice, a jednak cieszącego się bardzo nielicznymi - narodu rozrzuconego między wszystkie inne narody. Jednak zgodnie z Boską obietnicą, daną na początku jego organizowania się (3 Moj. 26:44), zachował swoją odrębność narodową! Żydzi są cudem sami w sobie. Dla cywilizowanego świata są świadectwem Boskich obietnic i ich mocy w ludzkim umyśle. Tak jak przepowiedziano w Piśmie Świętym, przez wiele wieków nie mieli oni proroka, kapłana, efodu, wizji od Boga ani objawienia (Oz. 3:4). Naród, który w przeszłości jako jedyny dostąpił zaszczytu poznania Boskich celów, przez ponad osiemnaście stuleci pozbawiony był jakichkolwiek dowodów Boskiej łaski z wyjątkiem jednego: została zachowana jego narodowa solidarność.
Nie jesteśmy z tych, którzy złorzeczą Żydom, którzy wykrzykują: "zabójcy Chrystusa, zemsta Boga pozostaje nad wami, a to co dotąd znosiliście jest zaledwie przedsmakiem jeszcze okropniejszych cierpień przez całą wieczność!" Dzięki Bogu: nie! Nie żywimy w sercu tak złych uczuć. Do Żydów czujemy po prostu sympatię, chociaż tak jak w innych dzieciach Adama możemy dostrzec w nich wiele rzeczy godnych nagany; niemniej jednak widzimy również godne pochwały zalety. Między innymi dostrzegamy zaletę, którą Bóg tak bardzo cenił u Abrahama, a mianowicie wiarę w Boga i Boskie obietnice. To właśnie taka wiara przez te długie wieki pozwoliła "wybranemu ludowi Boga" oczekiwać na obiecane Królestwo Mesjasza - wśród różnego rodzaju przeciwnych doświadczeń.
IZRAEL PRZEWODEM BŁOGOSŁAWIEŃSTW
Od dawna obiecany czas wywyższenia Izraela, jako przewodu mesjanistycznych błogosławieństw dla ludzkości, jest bliski i bardzo się przybliża. Cóż z tego, że w związku z narodzinami nowego porządku rzeczy nastąpi jeszcze jeden wielki wybuch ucisku! Poza wzdychaniem i płaczem świta nowy poranek - wspaniały dzień, podczas którego Słońce Sprawiedliwości usunie ze świata wszystkie cienie śmierci i rozpaczy, jakie grzech i kara za niego sprowadziły na rodzaj ludzki (Ps. 30:6; Mal. 4:2; Izaj. 35:10). Cóż z tego, że Pismo Święte mówi nam, iż Izraela czeka jeszcze "czas utrapienia Jakubowego" (Jer. 30:7) związany z wielkim światowym czasem ucisku, jaki obecnie ciąży nad nami! Żadna z tych rzeczy nie powinna przeszkodzić nam w radowaniu się nowymi niebiosami i nową ziemią, które zgodnie ze swym oświadczeniem Bóg wkrótce stworzy: "Weselcie się, a radujcie się na wieki wieków z tego, co Ja stworzę" (Izaj. 65:17, 18; 66:22).
Nowe niebiosa i nowa ziemia są jedynie symbolicznym określeniem tej Nowej Ery, w której panować będzie nowy porządek społeczny oraz nowy system kościelny, wiecznie istniejący w niebiosach. Nadszedł czas wypełnienia się naszego wersetu. Światło Prawdy padające na prorocze słowa wykazuje nam, że wielki zegar wszechświata odlicza godzinę, z wybiciem której Ten, który ma do tego prawo, ujmie swą wielką władzę i rozpocznie panowanie (Ezech. 21:27). O tak! Pamiętamy, że napisano, iż wówczas narody będą rozgniewane i objawi się Boski gniew (Ps. 110:5, 6; Mal. 4:1), i wtedy też nadejdzie czas sądzenia umarłych oraz nagradzania wszystkich, małych i wielkich (Dan. 7:9, 10). Naprawdę radujemy się, że skończyły się "czasy pogan" i że bliskie jest panowanie Mesjasza - ponieważ On musi królować dopóki nie usunie wszelkiej niesprawiedliwości
i nieposłuszeństwa, dopóki nie zegnie każdego kolana i nie skłoni każdego języka do wyznania chwały Boga Ojca (Izaj. 65:22-25).
Pierwszym w kolejności dziełem Królestwa jest związanie szatana, co należy do niebiańskiego, nie ziemskiego króla. Przez wyroki, rozporządzenia, nagradzanie i karanie ludzkości oraz usuwanie grzechu i śmierci wielki Król chwały stopniowo objawiał będzie synom ludzkim swój chwalebny charakter i sprawiedliwość Ojca. Stopniowo oczy zrozumienia zostaną otworzone wszystkim, by mogli zobaczyć nie tylko Ojca wszystkich w Jego prawdziwym charakterze, lecz również Syna w Jego wspaniałym majestacie - Zwycięzcę, Mesjasza, który wiernie cierpiał za nas, co zapowiedziały proroctwa, np. Ps. 22 i Izaj. 53, i dlatego jest obecnie wywyższony (Izaj. 52:13-15) do stanowiska po prawicy Boskiego majestatu, będąc upoważnionym do wylania Boskich błogosławieństw na Izrael, a przez niego do rozciągnięcia tych błogosławieństw na wszystkie narody.
Na to znikanie cieni ziemi i zbliżające się błogosławienie Izraela oraz wszystkich narodów ziemi przez niegdyś wzgardzonego, lecz obecnie wywyższonego Mesjasza, z utęsknieniem wyglądali od wieków pobożni Żydzi. Dowodem tego jest następujący fragment modlitwy na pierwszy dzień święta Paschy, który odnosi się do Mesjasza, o którym mowa w 53 rozdziale proroctwa Izajaszowego:
[Brzmi on: "Leć, mój umiłowany, aż do końca widzenia. Mów. Śpiesz się, aby uciekły cienie. Niech będzie wywyższony i wychwalony, i wyniesiony ten, który teraz jest wzgardzony. Niech mądrze postępuje i gani, i niech pokropi wiele narodów".]
JEDEN KRÓL, LECZ DWA KRÓLESTWA
Uważni badacze Pisma Świętego zrozumieli, że Boska obietnica dana Abrahamowi ma być wypełniona przez dwa nasienia - klasę niebiańską i klasę ziemską, których głową jest Mesjasz. Przez ponad osiemnaście stuleci Bóg darzył łaską nasienie Abrahamowe, naród Izraela. Otrzymywali oni kary i strofowania
w sprawiedliwości, jednak przez cały ten okres cieszyli się również Boską łaską, co przedstawione jest w ich Zakonie, proroctwach i przywilejach, jakich dostępowali pod Przymierzem Zakonu również i w tym, iż mieli coroczny Dzień Pojednania, który zapewniał im dalszą łaskę Boga. Bez względu na to, jak byśmy to wyjaśniali, ten okres łaski skończył się mniej więcej w czasie śmierci Jezusa. Nieco później, w 69 r. n.e., nastąpiło spustoszenie ich ziemi przez armię rzymską. I, jak oświadcza nasz werset, obecnie nastał równoległy okres. Nadszedł więc czas, by powróciła Boska łaska, i proces ten już się rozpoczął.
Żydzi przez ponad osiemnaście stuleci nie byli tak pokrzepieni ani podniesieni na duchu jak obecnie. Lecz błogosławieństwo to dopiero się zaczyna. Już niedługo, w słusznym u Boga czasie, Boska łaska doprowadzi do wypełnienia się w stosunku do Jego wybranego narodu wszystkich cennych obietnic Zakonu i Proroków. Już teraz w Żydach budzi się świadomość tej wspaniałej prawdy.
Syjonizm rozpoczął się jako ruch polityczny, zaczyna rozrastać się w ruch religijny, i w tym kierunku poprowadzą go błogosławieństwa opatrzności Bożej. Słowa Księgi, słowa Boskiej obietnicy, od tak dawna czytane w nieświadomości
i zaślepieniu, już wkrótce staną się jasne i stanowić będą światło, które poprowadzi ich drogami Pana do restauracji ich ziemi obiecanej i osiągnięcia wyższych ideałów.
ŻYDZI MAJĄ POZOSTAĆ ŻYDAMI
Z puszczy dochodzi głos i wszyscy Żydzi gdziekolwiek się znajdują słuchają go. Nie nawołuje on ich, by zostali chrześcijanami, lecz by pozostali Żydami, oraz aby jako Żydzi uświadomili sobie ideały wystawione przed nimi przez Pana
w Zakonie i Prorokach. Ci, którzy właściwie poddadzą się pod ich wpływ, wkrótce otrzymają wielkie błogosławieństwa, które będą czymś więcej niż tylko rekompensatą smutków z przeszłości. Wielkie zwycięstwo Izraela nie dokona się ani przy użyciu miecza, ani karabinów, ani okrętów wojennych, ani samolotów, ani torped, ani bomb atomowych; i nie będzie ono również dziełem potęgi pieniądza, czczenia złotego cielca finansów ani polegania na ziemskiej broni, lecz dokona się ono przez spoglądanie ku Panu, od którego nadejdzie pomoc dla nich (Ps. 121:1, 2).
Duchowe królestwo Mesjasza, które już wkrótce będzie założone, zwiąże szatana, ograniczy wszelkie przejawy zła i wzniesie przed narodami sztandar (Izaj. 49:22; 62:10), błogosławiąc Izraela i zawierając z nim Nowe Przymierze (Zakonu) w miejsce Starego Przymierza Zakonu (Jer. 31:31-34; 32:36-40). Uczyni to lepszy i bardziej odpowiedni Pośrednik niż wielki Mojżesz (5 Moj. 18:15, 18, 19), większy Król, mądrzejszy od Salomona i bardziej umiłowany przez Boga niż Dawid. To wspaniałe niebiańskie królestwo z wielką mocą zostanie ustanowione na świecie podczas ucisku, podczas niepokojów na ziemi, które proroctwa opisują jako straszne (Dan. 12:1; Jer. 25:29-33; Sof. 3:8). Zarówno Żydzi, jak i poganie, bogaci i biedni, ponoszą odpowiedzialność za spowodowanie tego strasznego czasu z powodu samolubstwa, które obecnie rządzi światem i które zostanie użyte przez Pana do zniszczenia naszej obecnej wielkiej cywilizacji - wielkiej przynajmniej na zewnątrz.
Socjalistyczna artyleria słów i podobne pociski ze strony kościelnictwa tylko wzmogą tę walkę. Systemy i środki finansowe miały i będą miały duży wpływ na wielkie załamanie się sił cywilizacji w czasie ucisku, podczas którego na zawsze upadnie panowanie grzechu, niegodziwości, niesprawiedliwości i samolubstwa, by już nigdy więcej nie powstać. Obecne systemy religijne również zostaną uznane za nieodpowiednie i przeminą. Te stare systemy, symbolicznie zwane "niebiosami i ziemią" obecnych czasów, będą zastąpione "nowymi niebiosami i nową ziemią" (Izaj. 65:17; 66:22). Wielki Mesjasz i zreorganizowane społeczeństwo ziemi tworzyć będą Nowe Niebiosa i Nową Ziemię, w których zamieszka sprawiedliwość. Okres przejściowy w porównaniu z wspaniałą wiecznością błogosławieństw pod sprawiedliwym kierownictwem Mesjasza będzie jedynie chwilowym uciskiem. "Który uśmierza wojny aż do kończyn ziemi" (Ps. 46:10).
NADZIEJA IZRAELA - DLACZEGO TAK DŁUGO NIE REALIZOWANA?
Naszych żydowskich przyjaciół, jak również i chrześcijan, w zakłopotanie wprawia następująca myśl: Jeśli tak jest, jeśli królestwo Mesjasza ma być założone, tak jak myśleli Żydzi, ale na duchowym, nie ziemskim poziomie,
i jeśli celem Boga jest użycie tych obdarzonych w przeszłości łaską ludzi jako przewodów przyszłych błogosławieństw - dlaczego następuje tak długa zwłoka? Odpowiadamy: To jest właśnie tym, co Pismo Święte określa jako Tajemnicę - rzecz, której Bóg bezpośrednio nie objawił ani Abrahamowi, ani przez któregokolwiek z proroków. Pośrednio wskazał na nią, mówiąc do Abrahama: "Rozmnożę nasienie twoje, jako gwiazdy niebieskie, i jako piasek, który jest na brzegu morskim" (1 Moj. 22:16-18). Lecz ani Abraham, ani nikt inny nie rozumiał, że te dwie ilustracje nie należały do jednego narodu, lecz do dwóch różnych Izraelów. Obietnice ziemskie należały do Izraela cielesnego. Pod błogosławionym panowaniem Mesjasza ostatecznie wszyscy ludzie staną się Izraelitami - nasieniem Abrahamowym w najszerszym tego słowa znaczeniu (Gal. 3:7).
W ten sposób nasienie Abrahamowe, ze względu na swą wielką liczbę, będzie niczym piasek na brzegu morskim. Zanim ktokolwiek będzie mógł osiągnąć doskonałość jako członek tego nasienia, będzie musiał wykazać się wiarą
i posłuszeństwem Abrahama. Pierwszymi w kolejności błogosławieństw będą Starożytni Godni - Abraham, Izaak, Jakub oraz wszyscy prorocy i święci
z przeszłości. Będą oni wzbudzeni z umarłych mocą Bożą nie jako niedoskonali i upadli, lecz w doskonałości: w pełni odpowiadający chwalebnym ideałom, jakie w przeszłości posiadali w swoich umysłach. Będzie to ich Tysiącletnią nagrodą za chodzenie wiarą, a nie widzeniem. Czytamy więc, że zamiast ojcami, będą dziećmi, które Mesjasz uczyni książętami na całej ziemi - przedstawicielami swej mocy, władzy i autorytetu (Ps. 45:17). W tym to czasie błogosławieństwo na tak wiele wieków odsunięte od Izraela powróci do niego.
ZBRODNIE POPEŁNIONE W IMIENIU JEZUSA
Prawdziwi chrześcijanie ze wstydem muszą przyznać, że najokropniejsze zbrodnie popełniono w wiekach średnich w imię Jezusa. Co więcej! To straszne wypaczenie wszystkiego, z czym wiąże się imię Jezus, trwa nadal. Żydzi nie tylko w przeszłości spotykali się w Rosji i innych krajach z przejawami niesprawiedliwości w imię chrześcijaństwa, lecz w ciągu naszego pokolenia tzw. chrześcijanie z Niemiec, Polski, Rumunii itd. postępowali jak istne demony w stosunku do ludzi narodowości żydowskiej. Dobrze udokumentowane źródła podają, że profanowano żydowskie cmentarze. Wielu z tych pochowanych w okresie dwóch miesięcy było wykopywanych, a rozkładające się i zniekształcone zwłoki rzucano na progi i podwórza ich rodzin. Podczas pierwszej wojny światowej, gdy żołnierze rosyjscy szli do bitwy, pędzili przed sobą żydowskie kobiety i dzieci, by na siebie przejęły pociski. W Rosji i innych tzw. chrześcijańskich krajach tysiące Żydów zginęło w pogromach. Podczas ostatniej wojny Hitler, otrzymawszy błogosławieństwo od papieża, zamordował miliony Żydów, a ich ciała zamienił
w nawóz. Czyż możemy dziwić się, że w wielu przypadkach Żydzi rozwinęli w sobie nienawiść do słowa chrześcijanin i imienia Jezus?
Jak dobrze wiadomo, imię Jezus jest jedynie inną formą imienia Jeszua lub Jehoszua (4 Moj. 13:17), które oznacza Wybawiciel Jehowy. Imię Chrystus pochodzi od greckiego odpowiednika imienia Mesjasz. Każdy Żyd, dobrze poinformowany co do charakteru nauk Jezusa, z pewnością będzie szanował Go i Jego bliskich naśladowców jako największych Żydów, którzy kiedykolwiek żyli. Nie można osądzać Żydów według ich wypaczonych nauk, co jest tak powszechne wśród wielu tzw. chrześcijan. Nie powinniśmy również zapominać, że chociaż chrześcijaństwo w swej masie fałszywie przedstawiło ich nauki, doktryny i praktyki, przez cały wiek nieliczni święci wiernie kroczyli śladami Jezusa.
ŻYDZI WKRÓTCE UZNAJĄ SWEGO MESJASZA
Przemawiając do Żydów nie namawiamy ich, by stali się chrześcijanami, ale staramy się rozwinąć przed nimi Boski sztandar i pomóc im w przygotowaniu się na wypełnienie się chwalebnych obietnic, które do nich należą. Niesiemy im pociechę, iż zgodnie z naszym wersetem bliski jest czas ich wypełnienia się. Prorok oznajmia, że po powrocie do swej ziemi i po czasie wielkiego ucisku, jaki obecnie ogarnia chrześcijaństwo, Żydzi uznają, że wielki Mesjasz chwały, wielki Michał z Dan. 12:1, na którego królestwo oczekują, pochodzi właśnie
z ich narodu (Izaj. 7:14; 9:6, 7) - jest "Człowiekiem Chrystusem Jezusem, który dał samego siebie na okup za wszystkich" (1 Tym. 2:5, 6), obecnie wywyższonym do prawicy Bożej (Ps. 110:1). Wówczas Bóg otworzy ich oczy zrozumienia, co będzie dla nich błogosławieństwem. Tak jak oświadcza prorok: "Patrzeć będą na mię, którego przebodli" (Zach. 12:10); wówczas dostrzegą tożsamość między Jezusem ukrzyżowanym za grzechy Izraela i świata, a Mesjaszem chwały.
A w międzyczasie czego Bóg dokonał? O, to znowu jest Tajemnica! Przez głoszenie posłannictwa Chrystusowego wśród żydów i pogan tu i tam poszukiwano
i znajdowano święte charaktery, chociaż poselstwo to często było zaćmione ziemskimi niedoskonałościami i uchybieniami oraz błędnym przedstawianiem. Te święte jednostki wspólnie z Mesjaszem uczestniczą w Boskich błogosławieństwach na poziomie duchowym, co było wzmiankowane Abrahamowi przez symboliczne oświadczenie, że "będzie nasienie twoje jako gwiazdy niebieskie".
W jaki sposób osiągają oni duchowe dziedzictwo podobne do anielskiego, a nawet daleko większe? Odpowiadamy, że duchowa natura jest Boską nagrodą za szczególne posłuszeństwo. Rodzaj nasz nie został stworzony na poziomie niebiańskim ani do niebiańskiej natury, lecz z ziemi ziemskim. Wybawienie od grzechu doprowadzi go do pełnej doskonałości ludzkiej natury i pełnego radowania się powszechnym Edenem. Duchowe nasienie Abrahama to przede wszystkim Mesjasz i wybrane Maluczkie Stadko świętych naśladowców. Ceną ich wywyższenia było poświęcenie się na śmierć i wierność temu ślubowi. Są oni klejnotami, o których Pan mówi do proroka: "Zgromadźcie mi świętych moich, którzy ze mną uczynili przymierze przy ofierze"; "Cić mi będą ... w dzień, który Ja uczynię, własnością" (Ps. 50:5; Mal. 3:17).
"Dnia onego wystawię upadły przybytek Dawidowy, a zagrodzę rozerwanie jego, i obaliny jego naprawię, a pobuduję go jako za dni dawnych; Aby posiedli ostatki Edomczyków [pozostałych ludzi] i [nawet] wszystkie narody, nad którymi wzywano [wyciśnięto ślad] imienia mojego [mojego charakteru], mówi Pan, który to czyni" (Amos 9:11, 12; zob. Dz.Ap. 15:16). Zatem Bóg ponownie podniesie upadły dom Dawidowy, który od tak długiego czasu jest w stanie rozkładu.
...
[ Pobierz całość w formacie PDF ]