Życiorys Józefa Poniatowskiego 1763-1813, Historia
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Józef Poniatowski 1763-1813
Piękny , pełen wdzięku , odważny , dowcipny , obiekt westchnień warszawskich dam . Bratanek królewski , przez przyjaciół zwany Pepi . Bohater narodowy , potrafił wprowadzić swoich żołnierzy do ataku z fajką w zębach . Jako pierwszy odznaczony Orderem Virtuti Militari . Zginął w nurtach Elstery , podczas tzw. Bitwy narodów pod Lipskiem .
Józef Poniatowski był dzieciakiem żywym i rozpieszczanym przez rodziców , co w dużym stopniu ukształtowało jego osobowość . Szczupła sylwetka , delikatna twarz okolona puklami ciemnych włosów i łagodne spojrzenie nadawały mu niezmiennie młodzieńczy wygląd .
Książę rozpoczął karierę wojskową od służby w armii austriackiej , zbierając doświadczenia w czasie wojny austriacko-tureckiej . Powołany przez swego stryja , króla Polski - Stanisława Augusta Poniatowskiego do organizowania armii polskiej w dobie Sejmu Wielkiego , wyróżnił się w wojnie w obronie Konstytucji 3 maja . Po przystąpieniu króla do konfederacji targowickiej złożył dymisję . Następnie walczył w powstaniu kościuszkowskim . Opuścił jednak armię przed jego upadkiem . Po wkroczeniu Rosjan do Warszawy pozostał w stolicy , po czym wyjechał do Wiednia . Wrócił do Warszawy , opanowanej przez Prusaków , dopiero w 1798 roku . Wyłączył się w tym czasie całkowicie z działalności publicznej , oddając się bogatemu i wesołemu życiu towarzyskiemu . Bale , koncerty , miłostki , wyścigi Alejami Ujazdowskimi , walki miedzy zwolennikami teatru francuskiego i polskiego stanowiły prawie wyłącznie zainteresowanie towarzystwa z pałaców Pod Blachą i w Jabłonnie - posiadłości księcia Pepi . Jako wielbiciel koni miał on także stajnie na Mariensztacie w Warszawie , gdzie utrzymywał kilkanaście rumaków ulubionej gniadej maści . Odpowiednio do stajni wyposażona była wozownia , w której stały karety , dorożki i sanki . Mieszkańcom Warszawy imponował jazdą konną i powożeniem . Te wesołe zabawy . Te wesołe zabawy przerwała wojna francusko-pruska i wkroczenie wojsk napoleońskich na ziemie polskie . Poniatowski wysłał swego specjalnego przedstawiciela do dowódcy armii francuskiej w Polsce , co zaskarbiło mu wielką sympatię wodza . Gdy marszałek Murat wkraczał na czele armii francuskiej do Warszawy - książę Józef jechał obok niego . Poniatowski był przekonany , że walka Napoleona z zaborcami stworzy najlepsze warunki do odzyskania niepodległości . Zwycięstwa spowodowały , że książę Pepi znalazł się pod urokiem militarnych sukcesów i talentów Napoleona . Przyłączył się więc do cesarza i odtąd był jego najwierniejszym sojusznikiem . Talentem i wiedzą wojskową wykazał się w zwycięskiej wojnie dowodzonych przez siebie wojsk Księstwa Warszawskiego z Austriackimi .
Poniatowski towarzyszył Napoleonowi na czele korpusu polskiego w wyprawie na Moskwę w 1812 roku .
Po klęsce Francji Austriacy , Prusacy , Holendrzy oraz Włosi przyłączyli się do Rosji i Anglii , by wspólnie walczyć z Napoleonem . Książę Poniatowski pozostał wierny cesarzowi do końca , a w ostatecznej rozgrywce , tzw. Bitwie narodów pod Lipskiem w 1813 roku poniósł śmierć , osłaniając odwrót pokonanej armii francuskiej .
... [ Pobierz całość w formacie PDF ]