Święci patronowie Europy, PATRONI, Święta Urszula Ledóchowska
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Święci patronowie Europy
ŚWIĘTY BENEDYKT Z NURSJI
Urodził się około 480 roku w Nursji (obecnie Norcia) w środkowych Włoszech, w bogatej rodzinie ziemiańskiej. Studiował prawo w Rzymie, lecz zgorszony stylem życia jego mieszkańców, szukając modlitewnego skupienia, osiadł jako pustelnik na Monte Cassino. Zaszył się w grocie niedaleko Subiaco Z czasem za jego przykładem poszli inni. Dla tworzącej się wspólnoty Benedykt opracował regułę zakonną, której podstawą było zalecenie „ora et labora” (módl się i pracuj). Potrzeba reform w kościele nie dawała mu spokoju. Klasztory benedyktyńskie powstały w całej Europie, a tysiące mnichów trudniło się przepisywaniem starożytnych oraz chrześcijańskich tekstów, ocalając dla przyszłych wieków dorobek kultury greckiej i rzymskiej. W 1964 roku z okazji poświęcenia odbudowanej bazyliki na Monte Cassino, papież Paweł VI ogłosił Świętego Benedykta głównym patronem Europy.
ŚWIĘCI CYRYL I METODY
Bracia ci byli z pochodzenia Grekami, pochodzili z Salonik. Znali język słowiański i dlatego około połowy IX wieku zostali wysłani przez cesarza bizantyjskiego Michała III z misją chrystianizacyjną na Morawy. Nawrócony książę morawski wprowadził chrześcijaństwo w zdobytym przez siebie kraju Wiślan, czyli w Małopolsce. Niewykluczone, że biskup chrześcijański rezydował w Krakowie sto lat przed chrztem Mieszka I. Ponieważ ani w alfabecie greckim, ani w łacińskim nie było znaków oddających dźwięki języka słowiańskiego, Cyryl opracował specjalne pismo starocerkiewno słowiańskie zwane głagolicą, a później cyrylicą. Jest ono do dziś stosowane w Rosji, Bułgarii, Serbii, na Białorusi, Ukrainie oraz w Kościele prawosławnym i greckokatolickim. Metody wprowadził język słowiański do liturgii. Praca misjonarzy wpłynęła na rozwój krajów słowiańskich, związała je mocno z kręgiem kultury śródziemnomorskiej. 31 grudnia 1980 roku Papież, Jan Paweł II ogłosił Cyryla i Metodego współpatronami Europy.
ŚWIĘTA BRYGIDA SZWEDZKA
Święta Brygida urodziła się około 1303 roku niedaleko Uppsali w Szwecji. W wieku 14 lat została wydana za mąż. Po 28 latach jej małżonek wstąpił do klasztoru, ona również poświęciła się służbie Bożej, zakładając nowy zakon żeński, zwany od jej imienia „brygidkami”, którego członkinie były zobowiązane do zachowania pokory, prostoty i skrajnego ubóstwa. Jego pierwszą przełożoną została córka Brygidy, Katarzyna, uznana później za świętą. Przez wiele lat Brygida doznawała objawień. Pod ich wpływem pisała listy do możnych tego świata, przestrzegając ich przed gniewem Bożym i wzywając do poprawy. Działała też we Włoszech i w Hiszpanii, gdzie, praktykując ascezę, doznawała pierwszych objawień. Była wielką mistyczką, a teksty widzeń Świętej Brygidy są uważane za wybitne przykłady literatury średniowiecznej. Ostro wystąpiła przeciwko zakonowi krzyżackiemu, przepowiadając mu upadek jako karę za okrucieństwa i nieprawości. Nic więc dziwnego, że król Władysław Jagiełło, dziękując Bogu za zwycięstwo pod Grunwaldem, wybudował w Lublinie kościół właśnie pod wezwaniem Świętej Brygidy. Zmarła w 1973 roku, a już w 1391 została kanonizowana. W 1999 roku Papież, Jan Paweł II ogłosił Świętą Brygidę współpatronką Europy.
ŚWIĘTA KATARZYNA ZE SIENY
Choć była tylko prostą zakonnicą, z Bożego natchnienia dyktowała listy do dostojników świeckich i duchownych, prosząc o starania na rzecz pokoju w Europie i jedności w Kościele. Zabiegała o powrót papieża z Awinionu do Rzymu. W 1375 roku otrzymała stygmaty, na jej ciele pojawiły się rany, podobne do ran Chrystusa. Zmarła w 1380 roku, w wieku 33 lat. Pozostawiła po sobie blisko 400 listów oraz słynną „Księgę Opatrzności Bożej”. Kult Świętej Katarzyny rozpoczął się zaraz po jej śmierci, choć ogłoszona świętą została dopiero w 1461 roku. Jest drugą, po Świętym Piotrze, patronką Rzymu oraz patronką Włoch. W 1999 roku Papież, Jan Paweł II ogłosił ją współpatronką Europy.
ŚWIĘTA TERESA BENEDYKTA OD KRZYŻA
Święta Edyta Stein (1891-1942) pochodziła z Wrocławia, z rodziny żydowskiej. Przeszła na katolicyzm w 1921 roku. Była filozofem i teologiem. Jej mistrzem był twórca fenomenologii Edmund Husserl. W 1933 roku wstąpiła do klasztoru karmelitanek i obrała imię Benedykta od Krzyża. Aresztowana przez gestapo w 1942 roku trafiła do Oświęcimia, gdzie została zamordowana. Jest pierwszą Żydówką wyniesioną na ołtarze w Kościele katolickim.
„Dlatego po stosownej konsultacji i w nawiązaniu do decyzji podjętej 31 grudnia 1980 roku, kiedy to ogłosiłem współpatronami Europy – obok Świętego Benedykta – dwóch świętych pierwszego tysiąclecia, braci Cyryla i Metodego, pionierów ewangelizacji na Wschodzie, postanowiłem włączyć do grona niebieskich patronów kontynentu trzy postaci równie mocno związane z kluczowymi okresami drugiego tysiąclecia, zbliżającego się już do końca: Świętą Brygidę szwedzką, Świętą Katarzynę ze Sieny i Świętą Teresę Benedyktę od Krzyża (...) są to postaci szczególnie ważne dla kontynentu europejskiego. Święta Brygida kieruje nasze myśli ku północnym krańcom Europy, gdzie styka się ona niejako z innymi częściami świata i skąd Święta wyruszyła w drogę do Rzymu. Katarzyna ze Sieny stała się równie szeroko znana ze względu na role, jaką odegrała w okresie, gdy Następca Piotra rezydował w Awinionie: doprowadziła mianowicie do końca duchowe dzieło rozpoczęte przez Brygidę, stając się orędowniczką powrotu papieża do właściwej siedziby przy grobie Księcia Apostołów. Wreszcie Teresa Benedykta od Krzyża, niedawno kanonizowana, nie tylko związana była z różnymi krajami Europy, ale całym swoim życiem – jako myślicielka, mistyczka i męczenniczka – przerzuciła jak gdyby most między swoim żydowskim pochodzeniem a wiarą w Chrystusa, prowadząc z niezawodną intuicją dialog ze współczesną myślą filozoficzną, a na koniec stając się przez męczeństwo – w obliczu straszliwej hańby shoah – rzeczniczką racji Boga i człowieka. Stała się w ten sposób symbolem przemian dokonujących się w człowieku, kulturze i religii, w których kryje się sam zarodek tragedii i nadziei kontynentu europejskiego” (List „Motu proprio” Papieża Jana Pawła II, Rzym, 1 października 1999 roku).
... [ Pobierz całość w formacie PDF ]