ćwiczenia, konstytucyjne

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

POJĘCIE PRAWA KONSTYTUCYJNEGO

 

Prawo konstytucyjne

1)     Sensu stricto: zespół norm prawnych zawartych w konstytucji i innych ustawach konstytucyjnych

2)     Sensu largo: zespół norm prawnych, zawartych we wszystkich aktach prawnych, których przedmiotem jest uregulowanie ustroju politycznego i społeczno-gospodarczego państwa

(na pierwszym miejscu konstytucja, ustrój, które służą jednostce)

 

Prawo państwowe             

1)     Sensu stricte: zespół norm mających za przedmiot ustrój społeczny, polityczny i gospodarczy (najważniejsze państwo jako instytucja)

2)     Sensu largo: całokształt norm prawnych obowiązujących w danym państwie, przepisów pochodzących i sankcjonowanych przez państwo

 

Prawo polityczne

Pojęcie używane od 1762 roku, pochodzi od podtytułu dzieła Rousseau „Umowa społeczna”, który brzmiał: „Zasady prawa politycznego”

-              wskazuje kompetencje i formy działania organów o charakterze politycznym

-              wyjaśnia mechanizmy podejmowania decyzji

-              reguluje strukturę polityczną i wartości społeczne

 

Prawo parlamentarne

Pojęcie zostało stworzone przez Thomasa Jeffersona, który uważał, że było to prawo „które rządzi senatem”, jest złożone z przepisów konstytucji i reguł, przestrzeganych przez parlament, niezbędnych do działania tego organu przedstawicielskiego.

1)     Sensu stricte: prawo wewnętrzne parlamentu, jego regulamin

2)     Sensu largo: normy pr., odnoszące się do kompetencji, organizacji i trybu działania parlamentu (składa się z przepisów konstytucyjnych, ustawowych, regulaminowych i ze zwyczajów)

 

Prawo konstytucyjne ma normy prawa publicznego i prywatnego!!!

Prawo publiczne

-              zawiera normy dotyczące stosunków prawnych między jednostką, a państwem oraz między podmiotami reprezentującymi państwo; dotyczy przede wszystkim interesu państwa

-              jednostka jest w stosunku do państwa podrzędna i podporządkowana

Prawo prywatne

-              zawiera normy dotyczące stosunków prawnych między jednostkami, które są w stosunku do siebie równorzędne

 

Prawo materialne

-              określa merytoryczną treść stosunków prawnych, uprawnienia i obowiązki podmiotów prawa i ewentualne sankcje za ich przekroczenie

 

Prawo formalne (procesowe)

-              zawiera normy służące stosowaniu prawa

 

ŹRÓDŁA PRAWA

I.                                                                                                                                         Źródła prawa w prawie pozytywnym:              wszelkie normy prawa

Źródła prawa w prawie naturalnym:              przyroda, siła wyższa, nadprzyrodzona

Źródła prawa w ujęciu historycznym:              przekazy ustne/pisemne, ujmujące przeszłość, np. kroniki, pamiętniki, dzieła sztuki, odkrycia archeolog.

 

II.                                                                                                                                     Źródła powstania prawa:              procesy przyczyniające się/prowadzące do powstania prawa, np. proces ustawodawczy, przyczyny, dla których powstała dana ustawa

Źródła poznania prawa:              efekty tych procesów, np. gotowe ustawy

III.                                                                                                                                  Źródła pisane:              konkretne akty prawne ogłoszone i opublikowane we właściwym publikatorze

Źródła niepisane:              niepublikowane „akty” publikatorze, np.:

A.    Precedensy

Jednorazowe i świadome zachowanie organu państwa, w sferze nienormowanej w prawie; wyroki sądów w sprawach, w których istniejące prawo nie jest jednoznaczne (występuje luka prawna)

B.     Zwyczaje

Wykształcone przez świadome, wielokrotne zachowanie

C.    Prawo zwyczajowe

Prawo wykształcone przez społeczeństwo w toku historii, sankcjonowane przez państwo

IV.                                                                                                                                   Źródła materialne:              - czynniki środowiskowe, ekonomiczne

- wola jednostki, następnie wola zbiorowa

(kanały przepływu)

- czynnik bezpośredni: wola państwowa

- droga ustawodaw.: właściwa procedura, wydanie przez kompetentny podmiot, ogłoszenie i wejście w życie

Źródła formalne:              - akt prawny

V.                                                                                                                                      Źródła powszechnie obowiązujące:              konstytucje, ustawy, rozporządzenie, ratyfikowane umowy międzynarodowe

Źródła wewnętrznie obowiązujące:              uchwały, zarządzenia Rady Ministrów

 

Zamknięty katalog źródeł

-              w znaczeniu podmiotowym: określa, jakie podmioty są upoważnione do ich wydawania (katalog)

-              w znaczeniu przedmiotowym: wskazuje podstawowe zasady wydawania tych aktów

KONSTYTUCJA

-              słowo konstytucja wywodzi się z jez. łacińskiego „constituere” – ustanawiać, urządzać

-              ustawa zasadnicza, zawierająca normy o najwyższej mocy prawnej, regulujące podstawy ustroju politycznego i społeczno-gospodarczego państwa, określające strukturę i kompetencje naczelnych organów władzy, podstawowe prawa i obowiązki obywateli

 

-              ustawa zasadnicza, nadrzędna, gdyż zajmuje najwyższe miejsce w hierarchii aktów normatywnych

 

-              najwyższa moc prawna konstytucji: jej normy, jako wyraz woli ustrojodawcy, nie mogą być zmieniane przez inne akty prawne

 

-              nadrzędność pozytywna konstytucji: organy tworzące prawo powinny realizować postanowienia konstytucji (nakaz wydawania aktów zgodnych z konstytucją)

 

-              negatywny aspekt nadrzędności: organy tworzące prawo nie mogą ustanawiać norm sprzecznych z konstytucją (zakaz)

 

-              moc obowiązująca konstytucji: wyznacza stosunek aktu prawnego do adresata

 

-              generacje konstytucji, ich wspólne idee:

1)     Konstytucja Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej z 1787r.

Konstytucja polska z 3 V 1791r.

Konstytucja francuska z 3 IX 1791r.

·        teoria podziału władzy w ujęciu Monteskiuszowskim: wolność jednostki może być zagwarantowana jedynie tam, gdzie władza jest podzielona między rożne, wzajemnie się hamujące organy państwowe

·        koncepcja umowy społecznej Jana Jakuba Rousseau: państwo powstaje w wyniku umowy między rządzącymi a rządzonymi

·        idea suwerenności ludu: władza państwowa ograniczona przez przyrodzone prawa jednostki; umowa zawarta między ludem a panującym, określająca zakres uprawnień władcy i gwarantująca suwerenowi wpływ na sprawowanie władzy

·        koncepcja praw naturalnych: ludziom przysługują prawa (wolność, równość) niezależnie od państwa, mogą one pochodzić od Boga, być wytworem ludzkiego rozumu lub naturalnym porządkiem rzeczy

Konstytucje do I wojny św.: Japonii z 1889r., Rzeszy Niemieckiej z 1871r.

·        poświęcone ustrojowi państwa

2)     Konstytucje międzywojenne, m.in.: kwietniowa z 1935r.

·        poświęcone prawom człowieka i obywatela

3)     Konstytucje po II wojnie światowej, bloku wschodniego

·        zawierały regulacje dotyczące pokoju czy aktywnego udziału gospodarczego kraju

4)     Konstytucje po dekomunizacji: Słowenii z 1991r., Ukrainy z 1996r., II Rzeczpospolitej Polski z 1997r.

·        skupiają się na wolności obywatelskiej i gwarancji przestrzegania konstytucji

Podział konstytucji

-              pisane             

-              niepisane              zbiór aktów pr., zwyczajowych, precedensów, które składają się na prawo

-              uchwalone

-              oktrojowane

-              sztywne              np. konstytucja Polski z 1997r.

-              elastyczne              np. konstytucja PRL

-              pełne              obejmują całokształt zasad ustroju społeczno-ekon.-gospodarczego państwa

-              niepełne              ...

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • katek.htw.pl