ściąga z matmy (ustny), Szkoła
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
POCHODNA FUNKCJI
Def. Mówimy, że funkcja f ma pochodną w punkcie x0 jeżeli istnieje skończona granica:
Styczna do wykresu y=f(x) w (x0,f(x0)):
y – f(x0) =f’ (x0) (x-x0)
RÓŻNICZKOWALNOŚĆ FUNKCJI
Tw. Funkcja różniczkowalna w punkcie x0 jest w tym punkcie ciągła
Przykład:
Nie istnieje pochodna w punkcie 0!
Tw. Jeżeli f i g są różniczkowalne to:
POCHODNA FUNKCJI ODWROTNEJ
Tw. Jeżeli f(x) jest rosnąca (malejąca), istnieje pochodna f ‘(a) ¹ 0 , jeżeli b= f (a) to f–1 (x) jest różniczkowalna w punkcie b oraz pochodna tej funkcji odwrotnej w punkcie b
Przykład:
POCHODNA FUNKCJI ZŁOŻONEJ
Tw. Jeżeli istnieje pochodna funkcji w punkcie x oraz istnieje pochodna funkcji f w punkcie g(x), to istnieje pochodna funkcji złożonej fog w punkcie x oraz (fog)’(x)=f’(g(x))*g’(x).
Przykład:
Przykład:
PRZEDSTAWIENIE PRZYROSTU FUNKCJI
Tw. Jeżeli dziedzina funkcji f zawiera pewne otoczenie (Ux0) punktu x0 oraz istnieje pochodna f ‘ (x0), to dla każdego h takiego, że x + h Î Ux0 zachodzi wzór:
f(x0+h)-f(x0)=f’(x0)*h+a(h)*h,
przy czym:
(x®0) lim a(h)=0.
RÓŻNICZKA FUNKCJI f W PUNKCIE X0
Def. df (x0) = f ’ (x0) * h.
h = Dx
Def. df (x0) f ’ (x0) * Dx
x® df (x)
Przykład:
f (x0+h) » f (x0) + f ’ (x0) * h
więc h = 0,01
TWIERDZENIE DE L’HOSPITALA
Stosujemy tylko kiedy występuje symbol nieoznaczony)
Tw. (Z: - założenie)
są określone i różniczkowalne w
sąsiedztwie punktu x0 (Sx0).
Teza (T) Istnieje:
Przykład:
Przykład:
Przykład:
Przykład :(nieskończony)
ASYMPTOTYAsymptoty pionowe:
Def. x = x0 jest asymptotą pionową lewostronną (prawostronną) jeśli:
Przykład:
x = 3 nie jest asymptotą pionową lewostronną
x = 3 jest as. pionową prawostronną.
Asymptoty ukośne:
Def. y = ax + b jest asymptotą ukośną f(x) w + ¥ (- ¥) jeżeli:
(x®¥) lim [ f(x) – ax + b)] = 0
Jeżeli istnieją skończone granice
to prosta y = ax + b jest asymptotą ukośną funkcji f(x) w + ¥ (- ¥).
Przykład:
y= x + 1 as. ukośna w +¥.
TWIERDZENIE ROLLE’A
Tw. Jeżeli funkcja jest ciągła w <a,b>, różniczkowalna w (a,b), oraz f(a) = f(b), to istnieje c Î (a,b) taki, że f ‘ (c) = 0.
Przykład:
Udowodnić, że równanie x3 – 3x + a = 0 nie może mieć 2 różnych pierwiastków Î<0,1>. Załóżmy, że x1, x2 Î <0,1>, x1 ¹ x2 i x13 – 3x1 + a = 0
x23 – 3x2 + a = 0
f(x)= x3 – 3x + a
f(x1)=f(x2)=0
niech: x1 < x2
<x1,x2>
f ’ (c) = 0
3c2 – 3 = 0 Û c = ± 1
0 £ x1 < c < x2 £ 1 - sprzeczność
TWIERDZENIE LAGRANGE’A
Tw. Jeżeli funkcja jest ciągła w <a,b>, różniczkowalna w (a,b), to istnieje c Î (a,b), taki, że:
Wnioski:
1) funkcja jest funkcją stałą w (a,b) Û f ‘ (x) = 0 w (a,b)
x1 < x2 Þ f (x1) = f (x2)
2) jeżeli f ‘ (x) > 0 w (a,b) to funkcja jest funkcją rosnącą
w (a,b) x1 < x2 Þ f (x1) < f (x2)
3) jeżeli f ‘ (x) < 0 w (a,b) to funkcja jest funkcją malejącą
w (a,b)
EKSTREMUM
Def. Funkcja ma w x0 maksimum (minimum) lokalne, jeżeli
- max. właściwe
Warunek konieczny (WK) na istnienie ekstremum lokalnego:
Jeżeli funkcja ma pochodną f ‘ (x0) i w x0 jest przyjęte ekstremum, x0 f ‘ (x) = 0
Warunek wystarczający ekstremum:
1) jeżeli funkcja jest różniczkowalna w Sx0, ciągła w x0 to:
- jeżeli f ‘ (x) < 0 w Sx0-, f ‘ (x) > 0 w Sx0+, to funkcja ma w x0 minimum lokalne właściwe
- jeżeli f ‘ (x) > 0 w Sx0-, f ‘ (x) < 0 w Sx0-, to funkcja ma w x0 minimum lokalne właściwe
2) jeżeli f ‘ (x0) = 0 to:
- funkcja ma w x0 max lokalne właściwe, jeżeli f ‘’ (x0) < 0
- funkcja ma w x0 max lokalne właściwe, jeżeli f ‘’ (x0) > 0
WKLĘSŁOŚĆ I WYPUKŁOŚĆ
Def. Funkcje f (x) nazywamy wypukłą (wklęsłą) w (a,b), jeżeli wykres tej funkcji w (a,b) znajduje się pod (nad) sieczną łączącą punkty (a, f (a)), (b, f (b))
È - wypukła, Ç - wklęsła
Tw. Jeżeli f ‘’ (x) > 0 w (a,b), to funkcja jest wypukła w (a,b)
Tw. Jeżeli f ‘’ (x) < 0 w (a,b), to funkcja jest wklęsła w (a,b)
PUNKT PRZEGIĘCIA
Def. Punkt (x0 , f (x0)) jest pukktem przegięcia funkcji f(x), jeżeli funkcja jest funkcją wklęsłą (wypukłą) w sąsiedztwie lewostronnym Sx-; wypukłą (wklęsłą) w sąsiedztwie prawostronnym Sx+.
CAŁKA NIEOZNACZONA
Def. Funkcję pierwotną funkcji f (x) na przedziale I nazywamy każdą różniczkowalną funkcję F(x) spełniającą warunek F’(x) = f (x)
f (x) = sin x F (x) = -cos x
Tw. Każda funkcja ciągła na przedziale I ma w tym przedziale funkcję pierwotną
-cos x + 3 (dodać dowolną stałą i zawsze otrzymamy
funkcję pierwotną)
Tw. Jeżeli F (x) jest funkcją pierwotną funkcji f (x) w przedziale I, to:
1) F(x)+ c , cÎR też jest funkcją pierwotną
2) Każdą funkcję pierwotną Æ(x) można przedstawić
w postaci Æ(x) = F (x) + c dla pewnego cÎR.
{F(x)+ c , cÎR}
Def. Całką nieoznaczoną funkcji f (x) na przedziale I nazyw...
[ Pobierz całość w formacie PDF ]